Έμεινα στην ίδια τάξη
Μα η μάνα μου λέει, πως όλα θα είναι εντάξει
Της λέω «μάνα, αυτό είναι άδικο»
«Μη φοβάσαι» μου είπε, «θα δουλέψεις στο βενζινάδικο»
Ο ήλιος του απογεύματος έδυε αργά
Και πίσω απ'τις ράγες του τρένου χανόταν στα δυτικά
Για να πάρει μαζί του όλα όσα χάσαμε ως παιδιά
Την αλητεία της εφηβείας μας, και κάθε απρόσεκτη μαχαιριά
«Ποτέ σου εδώ μη γυρίσεις, μα και μένα εδώ μη μ 'αφήσεις
Ίσως να ήρθε η στιγμή όλα να τα σβήσεις και να φύγεις μακριά
Έλα και μην αργήσεις, πρέπει να προσπαθήσεις
Να βάλεις ένα μεγάλο τέλος σ 'όλα τα παλιά»