Σαν καράβια μαλωμένα σε γαλάζιο χαρτί
Κυνηγάμε φωτισμένα του αντίο την γιορτή
Κι ασ φυσάει πάντα πρίμα στησ σελίδασ τα κενά
Ένα αόρατο μασ νήμα μασ ενώνει ξαφνικά
Λογικά να φύγω πρέπει με γενναία βήματα
Η ζωή δεν επιτρέπει να παλεύω κύματα
Λογικά βαριά ποινή μου τα πισωγυρίσματα
Μα απέχει η λογική μου απ'τα συναισθήματα
Δεν μου κάνεισ λογικά
Λογικά να φύγω πρέπει
Μα έχω βλέπεισ μια καρδιά
Που άτυχα σε παραβλέπει
Δεν μου κάνεισ λογικά
Μα πεθαίνω στο άγγιγμα σου
Βγαίνω παίζω γενικά
Μα ξυπνώ με το όνομα σου
Σαν καράβι κουρασμένο απο λέξεισ πειρατέσ
Να σε χάνω επιμένω σε αντίθετεσ ροέσ
Έξω κάνει καλοκαίρι ευκαιρία να ανοιχτώ
Μα το ρεύμα θα σε φέρει και ξανά θα σε δεχθώ
Λογικά να φύγω πρέπει με γενναία βήματα
Η ζωή δεν επιτρέπει να παλεύω κύματα
Λογικά βαριά ποινή μου τα πισωγυρίσματα
Μα απέχει η λογική μου απ'τα συναισθήματα
Δεν μου κάνεισ λογικά
Λογικά να φύγω πρέπει
Μα έχω βλέπεισ μια καρδιά
Που άτυχα σε παραβλέπει
Δεν μου κάνεισ λογικά
Μα πεθαίνω στο άγγιγμα σου
Βγαίνω παίζω γενικά
Μα ξυπνώ με το όνομα σου
Δεν μπορώ να φύγω εγώ
Φύγε εσύ για να σωθώ